وِل کـُن جَـهان را... قَـهوِه‌ات یَــخ کــَرد!

اگر مادر شوم...

شنبه, ۲۵ بهمن ۱۳۹۹، ۱۲:۲۹ ب.ظ

گمان می‌کنم اگر روزی تصمیمم عوض شود و مادر شوم، خودم را «فدا» خواهم کرد. این شیوه‌‌ی مادری‌کردن اصلا خوب نیست. اما بالاخره حسی‌ست که در من وجود دارد. راستش مطمئن نیستم بتوانم برای باران و بردیایی که هنوز نیامده‌اند و هر بار فکر کردن بهشان لبخندم را عمیق‌تر می‌کند مادر خوبی باشم. مادری‌کردن خیلی سخت است و من مطمئن نیستم بتوانم مادر مفیدی برای آن‌ها باشم. مادری که یاد بگیرد در زندگی چقدر «خودش» باشد و این ویژگی را به فرزندانش هم بیاموزد.

مادری که خودش را فدای فرزندانش بکند، به آن‌ها نیز یاد خواهد داد که خودشان را فدای شخص دیگری بکنند. و این با «زندگی کردن برای خود» خیلی متفاوت است.

تمام سعیم را خواهم کرد اگر روزی مادر شدم از خودم نگذرم و به فرزندانم یاد بدهم که به خودشان توجه کنند. عشق‌ورزی به همه انسان‌ها را فارغ از موقعیت اجتماعیشان جدی بگیرند، دوستی‌ها را فارغ از جنسیت ببینند و برای لذت‌بردن از زندگی همیشه تلاش کنند. کتاب بخوانند، کتاب بخوانند، کتاب بخوانند.

اگر روزی مادر شوم، انسان‌بودن را به آن‌ها خواهم آموخت. که انسانیت همه‌ی چیزهای خوب دیگر را با خودش خواهد آورد.

 

این چالش را از بلاگردون دنبال کنید.

دعوت می‌کنم از: کوثر متقی، آقای صفایی‌نژاد و بوبک عزیز.

من فکر میکنم اگر یک مادر مخصوصا همیشه به خودش توجه کنه اون فرزندان هم یاد میگیرن که اول از هرچیزی باید به خودشون فکر کنن و اولویتشون تو زندگی خودشون باشه بعد دیگران و خواسته‌هاشون!

چه پست قشنگی بود❤👌🏻

دقیقا همین‌طوره، بچه‌ها به همه‌چی با دقت نگاه می‌کنن، جزییات و نکات ریز رو در میارن. باید خیلی حواسمون باشه که داریم چه چیزهایی بهشون یاد می‌دیم.

ای جونم 😍😍

ای جونم برای مادر شدنت 

و

برای عزیز دوست داشتنیت  دخترت باران 😍😍😍

و گل پسرت بردیا 😍😍❤

 

سلام 

اتفاقا من فکر میکنم یعنی مطمئنم تو همونطور که دختر خوبی برای پدر و مادر عزیزت بودی و هستی برای همسرتون ، زن خوبی بودی و هستی و برای دوستات ، دوست خوب و نازنینی هستی !

برای بچه هاتم مطمئنم مادر خوبی خواهی بود و این که گفتی بهترین درسی است که باید به نظرم همه مادرها در مورد خودشون و بچه هاشون اعمال کنند :)

 

 

 

 

سلام
لطف داری به من واران جان، امیدوارم همین‌طور باشه که گفتی :*

یک سری چیزها، مخصوصا وقتی بچه کوچیکه روتین مادری کردنه. به نظر فداکارانه میرسه اما اجتناب‌ناپذیره. مثلا شب بیداری. وقت گذروندن و.‌‌.. مادر بودن جاییه که دقیقا متوجه میشی چجوری میشه آرامش و راحتی خودت رو بزاری کنار و به موجودی که نمیتونه به خودش کمک کنه رسیدگی کنی. اینا طبیعی هستن هیچ منتی هم به سر هیچ بچه‌ای نباید باشه. اما حرف شما نکته‌ی خیلی خوبیه؛ مادر نباید خودش رو فراموش کنه. باید در کنار همین کارها و با بزرگ شدن فرزندش به خودش اهمیت بده وگرنه هم خودش داغون میشه هم به بچه درس درستی نمیده هم اینکه همیشه حس قربانی داره.

ایشالا در بهترین زمانی که دوست داری این شیرین‌ترین عشق دنیا رو بچشی ❤❤❤

اون کارهای روتین که بله. مادر خودم واقعا خودش رو فدای آسایش ما کرده بود. البته هیچ‌وقت نقش قربانی نگرفت و همیشه با عشق از این کارها یاد می‌کرد. تا نیم‌ساعت قبل از فوتش هم نگران ما بود و مرتب می‌گفت برو شام بخور، قرصای باباتو بهش بده. هیچ‌وقت هیچ‌چیزی رو برای خودش نخواست. و به قول خودش خوشبخت زندگی کرد. من همیشه از این موضوع احساس شرمندگی می‌کردم که نتونستم اونطور که باید براش فرزند خوبی باشم. امیدوارم ازم راضی باشه بهرحال.

اینطور مادری کردن و حتی پدری کردن اگه همه دنیا انجامش بدن دنیامون گلستان میشه

ولی زندگی اونقدر بالا و پایین داره که خیلی‌وقتا طبق برنامه‌هامون پیش نمی‌ره.

این تفاوت نگاه‌ها و ارزش‌های انسانی قشنگی که دوستان وبلاگ‌نویس ازش می‌نویسن مثل همین پست شما بانوچه‌ی عزیز من یکی رو که دلگرم‌تر می‌کنه. مگه همین رو نمی‌خواستیم؟ مگه این همه تلاش نکردیم که آدم‌های بهتر و موثرتری باشیم، که زندگی کردن رو یاد بگیریم. من به تک تکتون افتخار می‌کنم. 

امیدوارم در عمل هم بتونم همین‌طور باشم لادن جان وگرنه اونقدر زندگی پیچیده‌ست که نمی‌دونم چقدر از ایده‌ها و تصمیماتمون عملی می‌شه واقعا.

بهترین مادر برای باران و بردیای هنوز نیامده خواهی شد:)

ان‌شاءالله که همینطور بشه. ممنون از شما :)

یه مامان خیلی مهربون و دوست داشتنی میشی مطمئنم

چه چالش قشنگی 

حتما ممنونم از دعوتت💜

 

ممنونم ازت کوثر جان :*
به من لطف داری ان‌شاءالله همین‌طور باشه.

تو مادر خوبی می شی !

من گاهی به خودم نگاه می کنم و از تصور اینکه تربیت نسل جدید به دست من سپرده بشه وحشت می کنم !

ان‌شاءالله.
من دیدم آدم‌هایی رو که نتونسته بودن آدم خوبی باشن یا دست‌کم خودشون اینطور فکر می‌کردن اما وقتی بچه‌دار شدن، از بس اون بچه رو دوست داشتند و آینده‌ش براشون مهم بود که سعی کردن بهترین تربیت رو براش داشته باشن.
زیبا نوشتین:)
انشالا که یه مادر فوق العاده بشین
ممنونم که خوندین :)
ان‌شاءالله.

دلم ریخت برای تک تک نوشتنت ! اینا دقیقا خواسته های منِ از زندگی برای خودم هنوز به هیچ فرزندی برای اینده ام فک نکرده ام !

عزیز دلی :)
خدا وقتی آمادگیشو ببینه فرزند عطا می‌کنه من هنوز این آمادگی رو در خودم حس نکردم :دی

نوشتم :دی

مرررسی :)

خدا حفظشون کنه براتون

درواقع بهتره بگم خدا رزروشون کنه براتون :) لایک

ممنونم.

متن شما دقیقا وقتی داره بهم کمک می کند که باید پروژه ای با این موضوع بنویسم..ممنون .عالی بود

خوشحالم که این متن بداهه و بدون ویرایش تونست کمکی هر چند کوچیک بهتون بکنه :)

من فکر می‌کنم بچه‌های تو ارزش‌های منحصر به فردی ازت دریافت می‌کنن اونا یه مادر قوی و محکم خواهند داشت و این بزرگترین موهبت زندگی‌شونه:)

امیدوارم همین‌طور باشه :)

از الان میشه به باران و بردیا حسادت کرد:)

:))

مطمئنم مادر فوق‌العاده‌ای میشید، از اونا که با بچه‌هاشون رفیق میشن :)

نظر لطفتونه. ممنون امیدوارم همین‎طور بشه.

خدا رحمتشون کنه

روحشون شاد ❤

مطمئن باش ازت راضیه  😊😊😊

ممنونم مهربون :*

چقدر پاراگراف دوم پست قشنگ و قابل تحسینه...

 

خدا سایه‌ات رو برای باران و بردیا وپدر گرامشون حفظ کنه*_*

ممنون لیالی مهربون :)

امیدوارم تا قبل از مادر شدن اون انگشتر ما رو هم آورده باشی. :)

فالواقع من هم به سروسامونی رسیده باشم از این نظر.

مگه قرار نشد سر عقد بهت بدم؟

با سلام

ممنون میشم به وبلاگ من هم سر بزنید و ممنون تر اگه دنبال کنید.

 

 

سلام.
:)

منم همیشه حس می‌کنم مادر نگرانی میشم، در حالی که دوست ندارم اینطوری باشه! هی به خودم یادآوری می‌کنم که اونم باید زندگی کردن رو یاد بگیره.

بله در واقع فکر می‌کنم اولش باید خودمون رو بشناسیم و بفهمیم می‌خوایم چیکار کنیم بعد مادر بشیم.

پس قبلش اول تمرین کنید برای خودتون باشید بعد برای فرزنداتون:)

شاید هم تصمیم بگیرم که فرزندی نداشته باشم.

سلام

اولین روزی است که نوشته‌هایتان را می‌خوانم اما فکرهای بعدی که آدم رو از کاری منع کنه خوب نیست، باید حرکت کرد و توکل کرد

البته که مسئولیت مادر شدن و پدر شدن سنگین است ولی نباید مانع شود

خدا میگه شما حرکت کنید و من برکت رو میدم

توی تربیت هم قطعا کمک میده

خدا شما رو برای آنها و آنها رو برای شما حفظ کند در آینده

عاقبتتون بخیر به حق حضرت ابوتراب

سلام
خوش آمدید.
قطعا همین‌طوره ولی مسئولیت سنگینی هست و قبلش آدما باید کمی آمادگیشو پیدا کرده باشن.

سلام مجدد

بعضی از آنها درونی است که آدم فطرتاً‌ بچه دوست است

بعضی از موارد تربیتی هم اکتسابی است با شنیدن تجربیات دیگران و خواندن کتب مختلف و ... که آن هم حاصل می‌شود 

نگرانی نداشته باشید

البته یک تجربه‌ای عرض کنم خدمتتون که تک فرزندی مشلاتش بیشتر از چند فرزندی است

سلام
بله ولی خب متاسفانه شرایط جامعه اونقدر بحرانی و نامطلوب هست که من ترجیح می‌دم این مسئولیت رو فعلا قبول نکنم.

ماها خودمون سختش کردیم

مدرسه باید فلان باشه

اسباب بازی باید اینجوری باشه

لباس باید اونطوری باشه

خودمون چهارچوب های سخت میذاریم 

شرایط اقتصادی سخت هست اما شدنی است

خدا گفته که روزی زن و فرزند با منه خصوصا فرزند دختر

البته که تلاش و همت میخواد من آرمانی حرف نمیزنم، از روی کلیشه هم حرف نمیزنم 

این مواردی که میگم تجربه شخصی خودمه واقعا خدا وقتی زن میگری و وقتی بچه دار میشی از جاهایی برات میرسونه که خودت فکرشم نمیکردی

ولی خب خیلیا هستن که حتی حداقل‌ترین‌ها و ساده‌ترین‌ها هم براشون ممکن نیست.
اینم باید در نظر بگیریم که چطور می‌شه تو چنین جامعه‌ای، کودکی که درکی از بحران‌ها نداره رو جوری قانع کنی که بتونه تفاوت خودش با دوستش رو بپذیره و روحش آسیب نبینه.

پس با این اوصاف نباید زندگی کرد

باز انگار یه چیزی نگهمون می‌داره.
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">