غمگینم، اما دنیا همینجوری نمیمونه همیشه
از اینکه در رنجم، غمگینم! اما از اینکه هنوز تهماندهی امیدی باقیمانده تا از این رنج خلاص شوم خوشحالم.
از اینکه اینروزها میتوانست شکل بهتری داشته باشد و ندارد، غمگینم! اما از اینکه قرار نیست اجازه دهم روزهای پیش ِ رو مثل این روزها باشد، خوشحالم.
از اینکه پیش از این، آدمهای اشتباهی را دوست داشتم، غمگینم! اما از اینکه آنقدر فرصت داشتم که متوجه شوم آنها لیاقت ِ دوستداشتهشدن را نداشتهاند، خوشحالم.
درد و غم میاد و میره و میاد و میره...و ما به همین باریکهی امیده که زنده ایم...امیدوارم کنارش برسیم زندگی هم بکنیم=)