وِل کـُن جَـهان را... قَـهوِه‌ات یَــخ کــَرد!

تولدت مبارک بانوچه فک کنم سنی که بش رسیدی تجربه های خفنی همراهش باشه ایشالله هرچقدر دوست داری عمر کنی چه ۴۰سال چع۱۲۰!

 

فصل الخطاب من استریم هست و بس حالا اون اذنی که خودت می‌دونی رو هم میتونم بهش اضافه کنم.

پیش تو عمیق‌ترین خنده‌هامو تو سال 1400 تجربه کردم و ایضا عمیق‌ترین و تودلی‌ترین گریه‌هامو و خب یعنی رفیقیم دیگه. نه؟

تولدت با تاخیر مبارک

نمیدونم می‌شه اسمش رو خاطره گذاشت یا نه؛ ولی پست های بی تعارف به من خیلی می‌چسبید.

تولدتون مبارک باشه ☘🌷❤

 

من همین که دیدم نوشته ۳۱ سالگی گفتم عهه چه زود گذشت ، انگار همین ماه پیش بود پست تولد سی سالگی رو خوندم ..

خاطره من اینه که یه شام بهت بدهکارم، نمی دونم سر چی بود اصن، ولی یه روز قرار بود بیام شهرتون :)

سلام علیکم

ان شاء الله مبارک باشد و پیوسته در مسیر رشد باشید با سلامت و رضایت! لطفاً همین مقدار متناسب با وسع محدودم را پذیرا باشید.

من خاطره ندارم. اما دوس دارم یه چیزی به عنوان بلاگ نویس بگم.

 به نظرم میشه میون همه‌ی مشغله‌های زندگی زمان کوتاهی رو به وبلاگ نویسی اختصاص داد. ما وبلاگ نویس‌ها چون طعم خوب نوشتن رو توی وبلاگ حس کردیم سخته ترکش کنیم. بعد از یه مدتی میایم سراغ وبلاگمون و حسرت اینو می‌خوریم که کاش این همه فاصله نمی‌افتاد بین نوشته‌هامون.

راستی تولدتونم مبارک :)

بانوچه تولدت مبارک

منم از چند ماه پیش به خودم می گفتم که در تولد سی سالگی یه پست خواهم نوشت که نامه ای باشد به 40 سالگی ام ولی بدبختانه این نامه هنوز به ب بسم الله هم نرسیده
چه حس بدیه ننوشتن

خاطره‌ی پررنگی که ازت دارم اینه که اولین کسی بودی که وبلاگم رو دنبال کردی و برام کامنت گذاشتی؛ حضورت خیلی قوت قلب بود اون دوره :))

 

+مبارکمون باشی بانوچه. 3>

چند روز پیش یکی یه کامنتی گذاشته بود برام به اسم بانوچه. رفتم وبلاگش دیدم تو نیستی. اومدم به اطلاعت برسونم که زین پس تنها بانوچۀ بلاگستانی نیستی و دست زیاد شد. حالا تو بانوچۀ اول درباری ایشون بانوچۀ دوم :دی

من یه موز برمیدارم

اهوم :دی

اینکه تو باعث شدی من باقیه رفیق تر بشم 🥰♥️

تولدت بازم مبارکمون و مبارکتون😁🌱