وِل کـُن جَـهان را... قَـهوِه‌ات یَــخ کــَرد!

امروز بعد از ناهار، در حالی که کمرم در اثر گردگیری و جارو کشیدن ِ دو تا از اتاق ها رسماً داشت نابود می‌شد عزممو جزم کردم که ستاره‌های این وبلاگ رو خاموش کنم و بالاخره همه رو خوندم... طبیعتاً جمله‌ی خاموش کردن ستاره، بار ِ منفی داره، و باز هم طبیعتاً بلاگری که سرش شلوغه و وقت نداره دوست داره ستاره‌های زرد ِ وبلاگش کمتر باشن چون نمی‌تونه همه رو بخونه، اما اعتراف می‌کنم با وجود اینکه می‌دونم خوندن همه‌ی این وبلاگ‌ها زمان‌بر هست و توی این دو روز باقیمونده همه‌ی کارها قاطی شدن اما باز هم هرچی تعداد وبلاگ‌های بروز شده‌ی توی لیست دنبال شونده‌هام بیشتر میشه، ذوقم هم بیشتر میشه، از اینکه هنوز وبلاگ‌نویسی فراموش نشده :)

مانا باشید و همیشه بنویسید :)

توی سفر نمی‌تونم به وبلاگم سر بزنم، اما توی کانالم هستم، اگر دوست داشتین می‌تونید از اونجا منو دنبال کنید :)

(توی این دو روز قبل از سفر دیگه پست نمی‌ذارم اما سعی می‌کنم کامنت‌ها رو جواب بدم)

آدرس کانالم: با ثریا، تا ثریا