وِل کـُن جَـهان را... قَـهوِه‌ات یَــخ کــَرد!

گفتم که دارم تمرین ِ "راحت، دل کندن" میکنم، نه فقط از آدم‌ها، که از خاطره‌ها، مکان‌ها، هر چیزی که چیز باشه!!!! چه در فضای مجازی یا حقیقی... بالاخره همه‌ی ما می‌تونیم برای یک‌بار هم که شده شجاعت و جرأت به خرج بدیم و آدمی که نباید باشه، چیزی!!! که نباید باشه، خاطره‌ای یا نوشته‌ای که نباید باشه رو بذاریم کنار و ازش دل بکنیم، من امتحان کردم بالاخره، نمیگم واسه همه چیز!!! و همه کس جواب میده قطعاً در خیلی از موارد هم جواب نمیده، اما خب چرا روی اون مواردی که جواب میده امتحان نمی‌کنیم؟ خوشمون میاد دور و برمون شلوغ باشه؟ ذهنمون شلوغ باشه؟ درگیر باشیم؟ کلافه باشیم؟ یک نفر می‌گفت اگه چیزی!!! یا کسی رو نمیتونیم بیخیال بشیم برای اینه که خودمون توی کنار گذاشتنش نقشی نداشتیم، یعنی دست روزگار اومده اونو از ما گرفته، مثل وقتی که برای کسی یه چیزی!!! رو اجبار می‌کنی حتی اگه چیز!!! خوبی باشه ولی چون اجبار شده طرف میفته روی دنده‌ی لج، ولی وقتی خودش بهش می‌رسه و انتخابش می‌کنه خیلی هم براش خواستنیه!!! خُب اینو شاید هممون تو زندگیمون تجربه کردیم، مثال می‌زد می‌گفت: تو اگه یه آلبوم عکس رو که سال‌ها ازش نگهداری کردی رو یه روز با این نیت که ببینی می‌تونی ازش دل بکنی یا نه با دقت نگاه کنی، اگر آخرش به این نتیجه برسی که اون عکس‌ها قدیمی شدن و دیگه اونقدرها که قبلا مهم بودن الان نیستن، راحت می‌تونی اون آلبوم عکس رو بندازی دور و چون خودت در کمال ِ اختیار اونو انداختی دور دیگه هیچ‌وقت دلت هواشو نمی‌کنه و از این دل کندن احساس پشیمونی نمی‌کنی، اما اگه یه روز صبح بیدار شی از خواب و ببینی خواهرت اونو انداخته دور، نه تنها عصبی میشی و کلی دعوا راه میندازی توی خونه، که هر وقت هم یادت میفته، با حسرت به جای خالی اون آلبوم نگاه می‌کنی و آرزو می‌کنی کاش هنوز وجود داشت... یا حتی مادرت، چون سرنوشت توی جوانی اونو ازت گرفت و نه بخاطر کهولت سن که بخاطر بیماری و به طور یهویی از این دنیا رفت تو هنوز هم به نبودش عادت نکردی وگرنه اگه یه روز باهاش قهر می‌کردی و از خونه می‌زدی بیرون، شاید تا سالیااااان ِ سال اصلا دلتنگش نمی‌شدی... خب من اصلا با حرفاش موافق نیستم، البته قبول دارم وقتی دل کندن به اختیار و تصمیم خودمون باشه خیلی راحته، اما اینم خیلی مهمه که از کی، کجا یا چی داریم دل می‌کنیم و هیچ تضمینی برای اینکه دلمون تنگ نشه یا حسرت نخوریم وجود نداره... من بعید می‌دونم کسی با مادرش قهر کنه و صرفاً به این دلیل که این قهر به انتخاب خودش بوده هیچ‌وقت دلش تنگ نشه... مگه میشه؟ مگه داریم؟