وِل کـُن جَـهان را... قَـهوِه‌ات یَــخ کــَرد!

1. اُستاد کلی با من حرف زد از اینکه همیشه توانایی های خودم رو دست کم میگیرم، اینکه به اینجور رفتارها نمیگن فروتنی و تواضع، نمیگن خاکی بودن... میگن عدم اعتماد بنفس، باور نداشتن خود... کلی حرف زد و گفت: قلم تو خوبه... قطعاً جای کار هم داره ولی بنظر من تو قلمت خوبه، درسته تا حالا اکثرا دلنوشته نوشتی ولی سبک نوشتنت هم خوبه تو فقط با کمی تمرین و ویرایش میتونی نویسنده ی فوق العاده ای باشی... کدوم نویسنده ایه که فقط یک بار بنویسه و نوشته َش به ویرایش و اشکال زدایی نیازی نداشته باشه؟ عیب تو اینه که میخای فی البداهه بنویسی بدون ِ کوچکترین اشکالی، و وقتی می بینی نتیجه ی یک نوشته ی یهویی ِ تو اون چیزی نشده که انتظارش رو داشتی از خودت ناامید میشی در صورتی که حتی نویسنده ها هم وقتی چیزی رو مینویسن ممکنه هزاران بار از روش بخونن، بعضی جمله ها رو حذف کنن، تغییر بدن یا اضافه کنن، خیلی ها هم نسخه ای از نوشته هاشون رو به چند نفر کاربلد میدن تا اونا هم بخونن و براشون ویرایش کنن... میگفت نوشته ای خوبه که چندین دفه تست شده باشه و تو اهل تست کردن نیستی... بعد هم چند موضوع و راهکار بهم داد که در موردشون بنویسم... میگفت حیفه، حالا که قلم خوبی داری و خدا این استعداد رو بهت داده توی نطفه خفه اش نکن و بهش پر و بال بده و ازش استفاده کن... همیشه خودت رو تست کن، گوشی رو بذار کنار، کامپیوتر رو خاموش کن، از فضای مجازی و اینترنت و همه ی این چیزها فاصله بگیر بعد ببین توی دنیای واقعی چی داری... آدم توی اینترنت و دنیای مجازی میتونه خودش رو خیلی بالا بکشه و خودش رو همونطور که توی رویاهاش بوده ببینه، یعنی فکر میکنه چقدر داره در مسیر رویاهاش قدم میذاره، اما وقتی گوشی رو میذاره کنار و از فضای مجازی فاصله میگیره، میبینه نه تنها هیچ پیشرفتی نکرده بلکه لحظات مهمی از عمرش رو هدر داده و شاید پسرفت هم کرده باشه... همیشه دنیای واقعی رو اولویت قرار بده و مرتب از خودت بپرس ببین بدون دنیای مجازی چی داری یا چی هستی...

راستش رویای نویسندگی همیشه توی ذهنم بوده ولی به قول استاد همیشه خودم رو دست کم گرفتم و هیچوقت به شدنش فکر نمیکردم، خب فکرهایی توی سرم هست که نمیخام فعلا ازشون چیزی بنویسم حالا بعدها میام مفصل تر توضیح میدم.

یکی از کارهایی که حالمو خوب میکنه نوشتن ِ برنامه ها (که شامل اهداف و آرزوها و حتی کارهای روتین ِ روزانه، هفتگی یا ماهانه و... میشه) من از اینجور لیست ها زیاد دارم هم برای کارا و برنامه هام و هم برای زمینه های دیگه.

اما بهتر از اون مشورت گرفتن در مورد این لیست با کسی ِ که بهش اعتماد داری و نگاهش به مسائل رو تحلیلی و خوب می بینی. برای همین از لیست عکس گرفتم و برای استاد فرستادم. اولین چیزی که استاد گفت این بود: "فقط همین؟" بعضی وقتا لحن ِ رک و روراست ِ استاد شوکه َم میکنه، یعنی خیلی وقته فهمیدم که اگر انتظار داشته باشم همیشه ازش تعریف و تمجید بشنوم به هیچ جا نمیرسم. و بابت ِ نقدهایی که بهم میکنه ازش ممنونم. با گفتن اون جمله ی استاد از خودم خجالت کشیدم که چرا کارای روزانه ای که برای انجام دادنشون باید وقت بذارم اینقدر باید کم باشن یا برنامه ها و اهدافم همینطور؟ البته خیلی از موارد رو فراموش کرده بودم بنویسم چون خیلی کم روش فکر کردم و هول هولکی لیست رو تهیه کردم ولی بعداً و به مرور زمان موارد دیگه ای به ذهنم اومد و به لیست اضافه میکردم.

بعد از اون استاد روی تک تکشون (که طبق معمول شماره گذاری کرده بودم) به تحلیل و بررسی پرداخت. که زمان صرف کردن برای فلان مورد به این دلیل خوبه یا به این دلیل بده و ارزش نداره به عنوان یه برنامه بهش فکر کنم... چند تا مورد خط خوردن از لیست و چند تا مورد رو برام شفاف سازی کرد و بهتر تونستم بفهمم که رسیدن بهشون یا انجام دادنشون سخت هم نیست اونطورا که توی ذهنم بود.

اولویت ِ بعضی ها رو بالاتر میبُرد و اولویت بعضی ها رو هم پایین می آورد. و ازم میخواست که اگر به حرفا و بررسیاش انتقادی دارم یا مخالفم نظرم رو بگم که به یک جمع بندی برسیم و جز یکی دو مورد که آخرش هم به تفاهم رسیدیم بقیه رو قبول داشتم و به خواسته ی استاد جلوی کارام مینوشتم توضیحاتشون رو.

در نهایت لیستی رو داشتم که می دونستم روی کلیتش میشه حتی تا سال های دیگه هم حساب کرد.

وقتی حتی برای یک روزت هم برنامه داشته باشی کلی احساس ِ خوب داری حتی اگر برنامه هات زیاد باشن و روز شلوغی در پیش داشته باشی... اما اون چیزی که من رو خیلی به هم میریزه بلاتکلیفیه. امیدوارم توی هیچ زمینه ای بلاتکلیف نباشید.

+ اگر تا حالا اینکار رو انجام ندادید حتما از همین الان تصمیم بگیرید و انجام بدید، من بارها اینکار رو کردم و همیشه نتیجه ی مطلوب گرفتم. یه لیست تهیه کنید از کارها و برنامه های کلی یا بلند مدت و یه لیست هم برای کارهای روزانه. :)

+ ترجیحاً از کاغذ و قلم به جای گوشی و لپ تاپ و... استفاده کنید هم تأثیرش بیشتره و هم حس خوبش :)

+ هر مدت یه بار لیست رو بروز رسانی و بررسی کنید. (سعی کنید خیلی روی کارهای کم اهمیت وقت نذارید.)