133. میخواهمت حتی اگر خز باشی :|
امروز یهویی دلم هوای قدیمای دنیای مجازی رو کرد...
دلم خواست مث ِ قدیما از خواب که بیدار میشم و صبحانَمو میخورم، فورا بشینم پشت سیستم و در حال باز کردن وبلاگم، ایمیلا رو هم چک کنم، اصلا دلم خواست مث ِ قدیما، یکی از دوستام بی هوا برام ایمیل بفرسته با یه متن ِ چند خطی ِ صبح بخیر، یا مثلا بنویسه: این آهنگ رو گوش کن چقدر قشنگه... یا اصلا یه سوال ساده باشه... یه حرف ساده باشه... یه ایمیل ِ ساده.
دلم تنگ شد برای قدیما... با ایمیل فرستادنامون چت میکردیم، با کامنت گذاشتنامون چت میکردیم... :(
میخوام امروزم رو بذارم یه روز خوب با ایمیل...
میشه شما هم این حس خوب رو تجربه کنید؟ به هرکی که دوست دارید ایمیل بفرستید... حتی اگر یه سلام ساده و خشک و خالی باشه... خیلی حال میده :)
شاید فکر کنید این چیزا خز شده (شنیدم که میگم) به قول بعضیا الان خیلیا ایمیل رو اجباری اونم بخاطر شغلشون یا ثبت نام و عضویت تو برنامه ها و سایت های خاصی استفاده میکنن و گذشت اون زمان که یکی ایمیل بفرسته و چت کنه از همون طریق.
اما من، مثل آدمی که یه روز صبح پا میشه و میره یکی از لباسایی که خیییییلی قدیمیه و عکس کارتون ِ بچگیاش روشه (اگر تا اون زمان منهدم نشده باشه البته) رو میپوشه... دلم یهو هوای ایمیل گرفتن کرد... حتی اگر خز باشه.
+ ایمیل من همین آدرس وبلاگمه در سرویس گوگل. (@gmail)
خودمم مدتیه دیگه تلگرام نمیکنم و کامنت میذارم.