نامهای برای تمام فصول
ثریای عزیز سلام، از اینکه امسال هم فرصت دوبارهای به تو دست داد تا در کنار جمع صمیمی خانواده سال نو را آغاز کنی خرسندم و بابت لبخندی که بیوقفه بر لب داشتی به تو میبالم، روزهای تعطیل ِ پیش ِ رو را برایت پر از شادی و سلامتی آرزو میکنم و دعا میکنم غم راه خانهات را گم کند.
اما؛ به خاطر داشته باش بعد از این چند روز زندگی به روال عادی برخواهد گشت، غم دوباره راه خانهات را پیدا خواهد کرد، روزهایی خواهد رسید که لبخند از لبهایت میافتد و زندگی به شیرینی این چند روز نیست، روزهایی در پیش است که ممکن است حال دلت اصلا خوب نباشد و از تو میخواهم تمام تلاشت را کنی تا همان یک ساعت شیرین که در کنار خانواده پای سفرهی هفتسین نشسته بودید و به همدیگر لبخند میزدید یک لحظه هم از ذهنت پاک نشود و هر زمان که غم در خانهی دلت را کوبید با به خاطر آوردن همان صحنهی شیرین مجبورش کنی راه آمده را برگردد، زندگی فراز و نشیب زیادی دارد و قرار نیست هر روزش شادی باشد و خنده، باید یاد بگیری در آن زمان که از خانواده دوری، یا اتفاق بدی افتاده است یا دلتنگ هستی باز هم خدا را شکر کنی و فراموش نکن که هر چه روزگار به جلو میرود فرصت آزمون و خطای تو کمتر خواهد شد، کفهی تجربههایت از کفهی خامیات سنگینتر خواهد شد و با این وجود باید تعداد اشتباهاتت به حداقل برسد، از یاد مبر که خانوادهی تو و دوستانت و هر آنکه در اطراف تو زندگی میکند و تو را دوست دارد و تو دوستش داری داراییهای ارزشمند تو هستند و باید هر روز بخاطر نفس کشیدنشان شکرگزار باشی، تقاضا میکنم عادت کتابخواندن، قدمزدن، عکسگرفتن، سفر رفتن، شرکت در دورهمیهای دوستانه، خندیدن، ورزشکردن و کشف چیزهای جدید را در خودت تقویت کنی و روزانه چندین بار نفس عمیق بکشی و هوای تازه را وارد ریههایت کنی و همواره به خاطر داشته باشی که هر روز فرصت دوبارهای است که خدا به تو میدهد تا از زندگی لذت ببری.
ثریای مهربانم این نامه را هر روز که نه، اما ماهی یکبار مرور کن و هرگز از یاد مبر فرصت زندگیکردن کوتاه است پس برای محبتکردن به آدمها و حیوانات و هر موجود زندهای لحظهای دریغ نکن... این نامه، نامهای برای تمام ِ فصول ِ این سال است و اگر به همین چند خط عمل کنی واقعا زندگی را زندگی کردهای.
+ ساده بگویم: سال نو مبارک.
+ خودم عاشق اون "ثریای مهربانم" شدم که برای خودم نوشتم :دی
قربونت بشم :*