وِل کـُن جَـهان را... قَـهوِه‌ات یَــخ کــَرد!

خوشبختی یعنی اینکه از بیرون بیای خونه و با مهربونی ِ تک تک ِ عزیزانت مواجه بشی و پدری که دستاشو باز میکنه تا بری توی بغلش...
خوشبختی یعنی اینکه برای دومین سال ِ پیاپی، اسم ِ وبلاگت رو روی کیک ِ تولدت بنویسن و خوشحال بشی از اینکه خانوادت به این موضوع ایمان دارن که بعد از 9 سال وبلاگنویسی، وبلاگت جزیی جدا نشدنی از وجود ِ توئه.
خوشبختی یعنی اینکه بادکنکها، کاغذ کادوها، وسایل ِ تزئینی و حتی خود ِ کادوها بیشترشون بنفش باشن :دی

14 دی ماه 1395 هم تا ساعاتی دیگه تموم میشه و میگذره... و وای بر من اگر نسبت به 14 دی 94 پیشرفتی نداشته باشم.
از خدای مهربونم بخاطر اینهمه لطف، اینهمه نعمت، اینهمه توجه و اینهمه خوشبختی که لحظات ِ زیادی ازشون غافلم تشکر میکنم.
و همین‌جا صمیمانه میگم: خدایا، چاکرتیم.

خدای خوب ِ من، من رو لحظه ای به حال ِ خودم رها نکن.
خدای مهربان ِ من، هیشکی از کار ِ خوب، درآمد ِ بالا، زیبایی، موفقیت ها و سایر ِ خوشبختی های دنیوی بدش نمیاد اما هیچکدوم از اینا رو نمیخوام اگر قرار باشه از تو دور بشم.
خدای بنده نواز ِ من، نور ِ ایمان، توکل، امید و اعتقاد رو روز به روز در دل من بیشتر کن و به من کمک کن که بخاطر رضای تو و در راه ِ نزدیک شدن به تو همواره مواظب ِ ظاهر و باطن و افکار و اخلاق و حرف ها و اعمالم باشم و اونجوری زندگی کنم که تو و صاحب الزمان از من راضی باشید.
خدای بزرگ ِ من، به من کمک کن تا هیچ وقت کسی رو قضاوت نکنم، غیبت نکنم، تهمت نزنم، دروغ نگم، ناسزا نگم، به کسی و بخصوص پدر ِ عزیزتر از جانم بی احترامی نکنم، کسی رو نرنجونم، به کسی حسادت نکنم و باعث ِ دوری ِ هیچ انسانی از مسیر ِ حق نشم و همواره انسان هایی رو در مسیرم قرار بده که سیرت ِ زیبا داشته باشن و همرهانی باشن برای مسیر ِ بندگی ِ خالص.


| روز ِ تولد ِ هر آدمی، مثل ِ روزهای معمولی ِ سال، 24 ساعته...
اما من در نظر دارم چندین پست‌ بذارم که شاید حس ِ تولدانه داشته باشن و کماکان ادامه داشته باشن...
اما این پست‌ها در واقع یک سری تحلیل‌ها و چالش‌هاست که به نظرم نیازه. (مرسی از زهرای عزیز که گزینه‌های جدیدی به این تحلیل‌ها اضافه کرد) |

+ پست ِ چالش رو ان‌شاءالله فردا منتشر می‌کنم. (ممنونم از تک تک ِ دوستانی که شرکت کردن)